‘Dat vrouwen het ook niet altijd makkelijk hebben met mannen, dat zullen sommige vrouwelijke luisteraars van dit programma wel beamen. En er zijn zelfs vrouwen die het mannenleed verwerken tot een goed romanverhaal. Zo verscheen onlangs de roman "Vertrekken" waarin de auteur Suzanne Binnemans binnendringt in de gedachten- en gevoelswereld van een drankverslaafde. Angstaanvallen, verkrampte communicatie en daardoor een pijnlijke afzondering van de buitenwereld tekenen het leven van de alcoholist die zich door één ding nooit in de steek gelaten voelt, namelijk door de fles. Het verhaal van een gebroken relatie vertelt Binnemans ook vanuit het standpunt van de vrouw en dat komt de geloofwaardigheid van het boek zeer sterk ten goede.

Soms heeft de roman zelfs de allure van een "case study", waarbij vooral de hulpeloosheid van beide partners scherp wordt uitgetekend. De vrouw worstelt met een overdreven moederinstinct ten opzichte van haar man die op zijn beurt aanvoelt dat zijn drankverslaving sterker is dan hemzelf. (...) een boek dat niet verzinkt in het melodramatische, maar het is wel een aangrijpend verhaal van mensen die tot brekens toe moeten vechten.'


Yves van Durme voor 'Volgeboekt', KLARA (zaterdag 27 september 2003)


‘De lezer wordt niet alleen deelgenoot van zijn gedachten en gevoelens maar via het dagboek ook van die van Lynn. Via deze ingenieuze structuur licht Suzanne Binnemans steeds een tipje van de sluier op en wordt ons een beeld geschetst van de relatie die tien jaar duurde. Het is knap hoe Suzanne Binnemans met deze nergens zwaar aangezette roman je de beklemming en het leed van haar protagonisten laat voelen. Moeiteloos kruipt zij in de huid van zowel man als vrouw waardoor de lezer met beiden mee kan voelen. Binnemans veroordeelt niet, maar laat zíen. Mijn complimenten.'


Janny van Baaren, Vrouwenbibliotheek


'De roman Vertrekken leest als een trein en is duidelijk door een vrouwelijke auteur geschreven. Alleen een vrouw schrijft over een man zoals Suzanne Binnenmans het doet: als in een demonische droom neemt zij de lezer rechtstreeks mee op reis naar de hel. Inderdaad, Suzanne B. bewijst dat het bestaan 'ondraaglijk licht' is: licht, omdat het leven op schijnbaar vloeiende wijze voorbijgaat, ondraaglijk, omdat dit 'ogenschijnlijk vloeibare' dikwijls een kolkende oceaan van menselijk leed verbergt.'


Literair Nederland